തണുത്ത നിലാവിൽ
ഇരുട്ടിൻ തടാകം..
കരയിൽ, കാറ്റുമുത്തിയ
കരിയിലപോലെ ഞാൻ..
അക്കരെ നിന്നും
നീന്തിവരുന്നു
കെട്ട പന്തം പോലെ
ആരുടേയോ ചീത്തവിളി,
മുളച്ച കടലപോലെ
ഒരു കുതിർന്ന നിലവിളി,
തെറിച്ചു വീണ പാൽക്കുപ്പിപോലെ
ഒരു വെളുവെളുത്ത കരച്ചിൽ...
ശബ്ദങ്ങൾ
തളർന്നും തകർന്നും
എച്ചിലിലത്തുമ്പായി
ദിക്കുതെറ്റിയലയുന്നു..
സ്വച്ഛസുന്ദരമായ രാത്രി
അക്കരെ ആരോ
ആരെയോ മരിക്കുന്നു
കത്തിതൻ മൂർച്ച മിന്നലാവുന്നു..
അവ്യക്തമായെത്തുന്നു,
റേഡിയോ ഗാനം പോലെ
പ്രാണന്റെ പതറിച്ച..
വല്ലാതെ ഗൃഹാതുരനാകുന്നു ഞാൻ
അക്കരെ നിന്നുള്ള അവ്യക്ത സംഗീതത്താൽ..
