സുഹൃത്തുക്കളേ.ഈ ബ്ലോഗ് തുടങ്ങിയിട്ട് ഇപ്പോൾ ഏതാണ്ട് ഒന്നര വർഷമായിട്ടുണ്ടാകും.ഇക്കാലത്തിനിടയിൽ ഞാൻ സഞ്ചരിച്ചത് നിങ്ങൾക്കൊപ്പമായിരുന്നു.അഭിനന്ദനങ്ങൾ സന്തോഷിപ്പിച്ചു,വിമർശനങ്ങൾ തിരുത്തി,കുന്നായ്മകൾ വേദനിപ്പിച്ചു...പക്ഷേ ഞാൻ കെട്ടിക്കിടക്കാതെ ഒഴുകി. പ്രവാസം എന്ന ഏകാന്തതയെ തകർക്കാൻ എനിക്ക് വാതിൽ തുറന്ന് തന്ന മാധ്യമമായി ബ്ലോഗ് മാറി.എന്റെ കുടുസു മുറിയിൽ നിന്ന് ഈ ജാലകത്തിലൂടെ ഞാൻ എന്നെ ഊതിപ്പറത്തിവിട്ടു. എന്റെ മുറിവുകൾ എന്റെ സൌന്ദര്യമായി,എന്റെ മുള്ളുകൾ എന്റെ വിലാസമായി,എന്റെ വാക്കുകൾ ഞാൻ തന്നെയായി.അത്ഭുതത്തോടെ ഞാൻ കാണുന്നു,ഒന്നര വർഷം മുൻപുണ്ടായിരുന്ന ഞാനല്ല ഇന്നു ഞാൻ.പേരു പറഞ്ഞാൽ മുഖം കാണാതെ തിരിച്ചറിയുന്ന ധാരാളം സുഹൃത്തുക്കളുണ്ടായി,ഒരേലക്ഷ്യത്തെക്കുറിച്ച് ഒരേ സ്വപ്നം കാണുന്ന ആയിരം പേരെ ഞാൻ കണ്ടു, ഒരേ വഴിയിലേക്ക് ചുവടുവയ്ക്കാൻ പരസ്പരം കൂട്ടുവരാൻ മനസുറപ്പുള്ള നൂറുനൂറുപേരെക്കണ്ടു.................ഇതൊക്കെ ഇപ്പോൾ പറയുന്നതിന് ഒരു കാരണമുണ്ട്.ഞങ്ങൾ കുറച്ചു സുഹൃത്തുക്കൾ ചേർന്ന് ഒരു വീഡിയോ ചലച്ചിത്രം നിർമ്മിക്കുകയാണ്.കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ ഇവിടെ വായിക്കുക
