എന്റെ നാട്ടിലൂടെ
രണ്ടു നദികളൊഴുകുന്നുണ്ട്‌
ഒന്ന്, കന്യാകുമാരിത്തിര പുരണ്ട്‌
വടക്കോട്ട്‌
മറ്റേത്‌, അഗസ്ത്യവനം തിരണ്ട്‌
പടിഞ്ഞാട്ട്‌..
ഒന്ന്, ഒളിച്ചും പാത്തും
കാടിനും പടലിനും ഇടയിലൂടെ
കള്ളിക്കാട്‌,പൂഴനാട്‌
പൂവാർ,പൊഴിയൂർ എന്ന്
നാട്ടുമലയാളം മൊഴിഞ്ഞ്‌
അറബിക്കടലിലേക്ക്‌.
മറ്റേത്‌ കറുത്ത ഉടലിൽ
കാളകൂടം കലക്കി
വേഗത്തിന്റെ കാഹളം മുഴക്കി
മാർത്താണ്ഡം,തിരുവനന്തപുരം
കൊല്ലം,കോട്ടയം,എറണാകുളം
തൃശൂർ,പാലക്കാട്‌,കോയമ്പത്ത
എന്നിങ്ങനെ സേലത്തേക്ക്.
ഒന്നിന്റെ പേര്‌ കേട്ടാൽ
ഒരു പക്ഷേ നിങ്ങളറിയില്ല.
നിളയെപ്പോലെ നീളമോ
പെരിയാറിനെപ്പോലെ പരപ്പോ ഇല്ലതിന്‌
തീരത്ത്‌ മാമാങ്കവും മല്ലയുദ്ധവും
നടന്നതിന്റെ ഐതീഹ്യങ്ങളില്ല
കവിസംഗമങ്ങളില്ല
കെട്ടുകാഴ്ചകളില്ല
മലയാളത്തെയോ
തമിഴിനെയോ എന്നല്ല
ഒരുഭാഷയേയും നനച്ചുവളർത്തിയിട്ടില്ല
കുറുകേ കുറ്റിപ്പുറം പാലമില്ല.
പേര്‌ നെയ്യാർ..
മറ്റേതിന്റെ പേര്‌ നിങ്ങൾക്ക്
സുപരിചിതമായിരിക്കും
മഴയിലും വെയിലിലും
കുത്തൊഴുക്കൊഴിയാത്ത
കൈവഴികളേറെയുള്ളൊരു
മഹാ കാളിന്ദി
തീരത്ത്‌ പെരുമപെറ്റൊരു നദീതടസംസ്കൃതി
തലയെടുത്തു നിൽക്കുന്നു,
ഇളം തമിഴ്‌മുതൽ കൊടും തെറിവരെ
വിളയുന്ന മലയാളമെന്ന നാഗരികത.
പേര്‌ എൻ.എച്ച്‌47.
അരികുകകൾ കുഴിച്ചുനോക്കി
സംസ്കാരം പഠിക്കുന്നവർ
പടർന്നു പന്തലിച്ചൊരു
നദീതട സംസ്കൃതിയും
ശാസ്ത്രീയമായൊരഴുക്കുചാലും കൂടി
കണ്ടെടുക്കുമായിരിക്കും
