ഒരു ചെറുമന്‍
കറു കറുത്ത കുറുമന്‍
കയ്യില്‍ കാപ്പിരിക്കുഴലുള്ള
കന്നാലിചെറുക്കന്‍
അമ്പലം തീണ്ടാനെത്തി പോലും
ഒരു കുടുമന്‍
കുടവയറുള്ളവന്‍
ഒരുമുഴം നൂലില്‍ ബ്രഹ്മനെ
അളന്നവന്‍;പൂജാരി
അവനെത്തുരത്തിപോലും
ചിത്രത്തൂണിലെ കല്പ്രതിമകളും
അമ്പലമുറ്റത്തെ ചെന്തുളസികളും
നാണത്തില്‍ കുളിക്കവേ,അയാള്‍
അവന്‍‌റ്റെ നിഴല്‍ വീണിടവും
കഴുകിത്തെളിച്ചുപോലും
നിത്യവും അവന്‍‌റ്റെ പാട്ടേറ്റുപാടി
അഹമഴിയാന്‍ അകമഴിയുന്ന
പൂജാരി അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ..
അവന്‍‌റ്റെ പാദപതനത്തില്‍
മണല്‍ത്തരികള്‍ കുളിര്‍ന്നതും..
പുല്‍ക്കൊടി പുഷ്പിച്ചതും..
അവന്‍‌റ്റെ കുഴല്‍പ്പാട്ടില്‍
പയ്ക്കള്‍ ചുരന്നതും..
അവന്‍‌റ്റെ മന്ദസ്മിതം
ചിദാകാശമായുണര്‍ന്നതും..
അമ്പലപ്രാവുകള്‍
ജീവനില്ലാ വിഗ്രഹത്തോടു
കുറുകി....
“അഥകേന പ്രയുക്തോ/യം
പാപം ചരതി പൂരുഷ:“
